-
1 ab-horreō
ab-horreō uī, —, ēre, to shrink back from, have an aversion for, shudder at, abhor: omnes aspernabantur, omnes abhorrebant, shrank (from him). — In weakened sense, to be averse, be disinclined to, not to wish: a nuptiis, T.: a caede: a quo mea longissime ratio voluntasque abhorrebat.— In gen., to be remote from, vary from, differ from, be inconsistent, be out of harmony with, not to agree with: temeritas tanta, ut non procul abhorreat ab insaniā, differs little from: abhorrens ab nominum pronuntiatione os, incapable of pronouncing, L.: consilium quod a tuo scelere abhorreat, is not connected with: ut hoc ab eo facinus non abhorrere videatur, to be unlike him: quorum mores a suis non abhorrerent, were not uncongenial, N.: orationes abhorrent inter se, are contradictory, L.: nec ab ipsā causā Sesti abhorrebit oratio mea, will not be unfavorable to: tam pacatae profectioni abhorrens mos, not accordant with, L.: abhorrens peregrinis auribus carmen, strange, Cu. — To be free from: Caelius longe ab istā suspicione abhorrere debet. -
2 atomus
atomus ī, f, ἄτομοσ, an indivisible particle, atom.* * *Iatoma, atomum ADJindivisible, atomic, that cannot be cutIIatom, ultimate component of matter, particle incapable of being divided -
3 doleō
doleō uī, itūrus, ēre [DAL-], to feel pain, suffer, be in pain, ache: facere quod tuo viro oculi doleant, T.: pes oculi dolent: Auriculae sorde dolentes, H.— To grieve, deplore, lament, be sorry, be afflicted, be hurt, take offence: nescis quam doleam, T.: dolent gaudentque, V.: pro gloriā imperi, S.: O numquam dolituri, incapable of feeling, V.: causa dolendi, the smart, O.: id factum: trīs exercitūs interfectos: Dionis mortem: Quid dolens? V.: Quaerere quod doleam, a grievance, O.: se a suis superari: liberos abstractos, Cs.: me victam, V.: vinci, H.: rebus contrariis: clade acceptā, L.: nostro dolore, V.: in volnere: in amore, Pr.: pro gloriā imperi, S.: de Hortensio: rapto de fratre, H.: ex commutatione rerum, Cs.: ex me: quod beneficium sibi extorqueretur, Cs.: doliturus, si placeant spe deterius nostrā, H.—Of things, to qive pain, afflict: Ut hoc tibi doleret, ut mihi dolet, T.: nihil cuiquam doluit.— Impers, it pains, gives sorrow, one is grieved: tibi quia super est dolet, T.: si egebis, tibi dolebit, Caec. ap. C.: dolet dictum (esse) adulescenti, etc., T.—Prov.: cui dolet meminit, the burned child dreads the fire.* * *dolere, dolui, dolitus Vhurt; feel/suffer pain; grieve; be afflicted/pained/sorry; cause pain/grief -
4 ex-sors or exors
ex-sors or exors sortis, adj., without lot, not assigned by lot: te voluit exsortem ducere honores (i. e. praeter ordinem), V. (al. honorem).— Having no share in, free from, deprived of: dulcis vitae, V.: amicitiae, L.: cos secandi, incapable, H. -
5 īnfāns
īnfāns fantis, adj. with comp. and sup. [2 in + for], that cannot speak, without speech, mute, speechless: statuae, H.: filium, cum infans esset, locutum.—Poor of speech, not eloquent: homines: pudor, i. e. embarrassment, H.: nihil accusatore infantius: ne infantissimus existimarer, incapable of speaking.—Not able to speak, young, little, infant pueri: pupilla: puella, H.: ova, fresh, O.— As subst m. and f a little child, infant, babe: natura movet infantem: infantibus parcere, Cs.: rusticus, Iu.: infantumque animae flentes, V.: formosissimus, O.: in utero matris, L.—Of an infant, infantine: Pectora, O.: os, O.: umbrae, of departed infants, O.—Childish, silly: illa omnia fuere infantia.* * *I(gen.), infantis ADJspeechless, inarticulate; new born; childish, foolishIIinfant; child (Bee) -
6 mūtō
mūtō āvī, ātus, āre, freq. [moveo].—Of motion, to move, move away, remove: se Non habitu mutatve loco, quit her dress or her dwelling, H.: coactus civitate mutari, be forced to leave: hinc dum muter, if I can only get away, O.: haec mutata, transplanted, V.—Of alteration, to alter, change, transform, vary, modify: sententiam paucis mutatis rebus sequi, with trifling modifications, Cs.: consilium meum: consuetudinem dicendi: testamentum: tabulas, one's will, Iu.: cum illo ut mutet fidem, T.: natura nescia mutari, incapable of change, Iu.: Mutati fremunt venti, shifted, V.: faciem mutatus, transformed in appearance, V.: facies locorum cum ventis simul mutatur, S.: mutatis ad misericordiam animis, turned, L.: quantum mutatus ab illo Hectore, V.: acetum, Quod vitio mutaverit uvam, by fermentation has turned, H.: (lupum) marmore, into marble, O.— To suffer change, alter, change: de uxore nihil mutat, T.: quantum mores mutaverint, L.: annona ex ante convectā copiā nihil mutavit, L.—Of style, to vary, change, diversify: an ego poetis concederem, ut crebro mutarent?: genus eloquendi... mutatum: mutata (verba), used figuratively.—To change in color, color, dye: aries iam croceo mutabit vellera luto, V.— To change, make better, improve: Placet tibi factum, Micio? Mi. non si queam mutare, T.— To change for the worse, spoil, turn: mutatum vinum, H.—Of substitution, to change, replace, make a change in: mutatis ad celeritatem iumentis, Cs.: calceos et vestimenta: arma ornatumque, S.: tegumenta capitis, L.: vestitum, put on mourning: mutatā Veste (Fortuna), assuming a squalid garb, H.—Of place, to change, shift, alter: mutari finibus, to be removed, L.: solum, i. e. go into exile: caelum, non animum, H.: calores (i. e. amores), Pr.—Of exchange, to interchange, exchange: cum amplificatione vectigalium nomen Hieronicae legis mutare: ut vestem cum eo mutem, T.: mutata secum fortuna, L.: incerta pro certis, S.: mutatos pro Macedonibus Romanos dominos, L.: pace bellum, S.: victoriae possessionem pace incertā, L.: mitibus Mutare tristia, H. — To exchange, barter, sell: Hic mutat merces surgente a sole, etc., H.: mutandi copia, S.: uvam Furtivā strigili, H.: quamvis Milesia magno Vellera mutentur, are sold dear, V.: eaque mutare cum mercatoribus vino advecticio, S.: res inter se, S.— To forsake: principem, Ta.* * *Imutare, mutavi, mutatus Vmove, change, shift, alter, exchange, substitute (for); modifyIIpenis; (rude) -
7 nēscius
nēscius adj. [ne+2 SAC-], unknowing, ignorant, unaware: Plus quam quod... Nescius adfectas, in your ignorance, O.: Nescia mens hominum fati, V.: aurae fallacis, H.: Nullā de facie terra, O.: quanto periculo vivam: neque eram nescius, quantis oneribus premerere, yet I well knew: flumina Nescia gratentur consolenturne parentem, hesitating, O.: iratum te regi fuisse non erant nescii.— Not knowing how, not understanding, unable, incapable: cedere nescius, i. e. indomitable, H.: fallere vita, V.: vinci nescius, O.: Virtus repulsae, H.: furtivas reddere preces, Pr.— Unknown: gentibus tributa, Ta.: neque nescium habebat alqm invisum esse, etc., Ta.* * *nescia, nescium ADJunaware, not knowing, ignorant -
8 ob-stupēscō
ob-stupēscō (obstip-), puī, —, ere, inch, to become senseless, be stupefied, be astounded, be struck dumb: Obstipuere animi, V.: animus timore Obstipuit, my heart is frozen, T.: eius aspectu cum obstupuisset bubulcus: formā, O.: terrore obstipuerant animi ab omni conatu, were made incapable of, L.: ad magnitudinem eius fortunae, L. -
9 atomos
atom, ultimate component of matter, particle incapable of being divided -
10 impassibilis
impassibile, impassibilior -or -us, mpassibilissimus -a -um ADJpassionless; incapable of passion/suffering; insensible -
11 impotens
(gen.), impotentis ADJpowerless, impotent, wild, headstrong; having no control (over), incapable (of) -
12 incircumscriptibilis
incircumscriptibilis, incircumscriptibile ADJboundless/infinite; incapable of being limited/circumscribed/measured/decieved -
13 inpassibilis
inpassibilis, inpassibile ADJpassionless; incapable of passion/suffering; insensible -
14 inpotens
(gen.), inpotentis ADJpowerless, impotent, wild, headstrong; having no control (over), incapable (of) -
15 pessi
worst, most incapable; wickedest; most disloyal/unkind; lowest in quality/rank -
16 pessu
worst, most incapable; wickedest; most disloyal/unkind; lowest in quality/rank -
17 exsors
ex-sors ( exors), sortis, adj., without lot, i. e. who has not cast a lot, who obtains a thing out of course; also, that for which a lot has not been cast, chosen, choice.I.Prop. ( poet.):II. (α).te voluit rex magnus Olympi Talibus auspiciis exsortem ducere honorem,
Verg. A. 5, 534:ducunt exsortem (equum) Aeneae,
id. ib. 8, 552; Val. Fl. 4, 340.—With gen.:* (β).dulcis vitae,
Verg. A. 6, 428:amicitiae et foederis,
Liv. 23, 10, 3:culpae,
id. 22, 44, 7:periculi,
Tac. A. 6, 10:matrimoniorum,
Plin. 5, 8, 8, § 45:cos exsors secandi,
incapable of cutting, Hor. A. P. 305.—With dat.:hospes conflictui huic,
Sid. Ep. 8, 12 fin. -
18 illibabilis
illībābĭlis ( inl-), e, adj. [in-libo], incapable [p. 885] of diminution:sapientia,
Lact. 2, 7, 33. -
19 impassibilis
impassĭbĭlis ( inp-), e, adj. [2. in-passibilis], incapable of passion, passionless (eccl. Lat.):deus,
Lact. 1, 3, 23; Tert. Apol. 10; Prud. Apoth. 84.— Adv.: impassĭbĭ-lĭter, without passion, Cassiod. Hist. Eccl. 3, 20; 5, 34. -
20 impetibilis
1. I.Pass., insufferable, insupportable, intolerable (class.):II.dolorem vos, cum improbis poenam proponitis, impetibilem facitis,
Cic. Fin. 2, 17, 57; so,cruciatus,
Plin. 25, 5, 24. §59: morbi,
id. 20, 20, 81, § 215:valetudo,
id. 20, 18, 76, § 199:scelus,
App. Mag. 328:chamaeleon coraci,
Sol. 40 fin.:turpe atque impetibile est, attonito animo et fronte maesta laetos adire conventus,
Symm. Ep. 9, 103. —Act., impassible, incapable of suffering:2.sapiens ex bruto, impetibile de patibili, nunquam potest oriri,
Lact. 2, 8, 38; 7, 20, 7.impĕtĭbĭlis ( inp-), e, adj. [impeto], assailing, making an assault on a person, Ambros. in Luc. 7, § 13; id. de Virgin. 18, § 113.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
incapable — [ ɛ̃kapabl ] adj. • 1464; de 1. in et capable 1 ♦ Qui n est pas capable (par nature ou par accident, de façon temporaire, durable ou définitive). ⇒ impuissant, inapte, inhabile (à). INCAPABLE DE. Être incapable de faire qqch. ⇒Fam. infichu,… … Encyclopédie Universelle
Incapable — In*ca pa*ble, a. [Pref. in not + capable: cf. F. incapable, L. incapabilis incomprehensible.] [1913 Webster] 1. Lacking in ability or qualification for the purpose or end in view; not large enough to contain or hold; deficient in physical… … The Collaborative International Dictionary of English
incapable — in·ca·pa·ble adj: lacking legal qualification or power (as by reason of mental incompetence) see also incapacity Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. incapable … Law dictionary
incapable — [in kā′pə bəl] adj. [LL incapabilis] not capable; specif., a) lacking the necessary ability, competence, strength, etc. b) not legally qualified or eligible incapable of 1. not allowing or admitting; not able to accept or experience [incapable of … English World dictionary
incapable — (adj.) 1590s, from M.Fr. incapable and directly from M.L. incapabilis, from in not (see IN (Cf. in ) (1)) + capabilis (see CAPABLE (Cf. capable)). Related: Incapably; incapability … Etymology dictionary
incapable — adj Incapable, incompetent, unqualified mean mentally or physically unfit, or unfitted by nature, character, or training, to do a given kind of work. Except for this denial of fitness the terms otherwise correspond to the affirmative adjectives… … New Dictionary of Synonyms
incapable — Incapable. adj. de tout genre, Qui n est pas capable. Il a toutes les significations contraires à celles de son simple, excepté celle qui regarde les choses materielles; car on ne dira pas, Cette eglise, cette salle est incapable de tenir tant de … Dictionnaire de l'Académie française
incapable — ► ADJECTIVE 1) (incapable of) lacking the ability or required quality to do. 2) unable to behave rationally. DERIVATIVES incapability noun … English terms dictionary
Incapable — In*ca pa*ble, n. One who is morally or mentally weak or inefficient; an imbecile; a simpleton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
incapable of being accomplished — index impracticable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
incapable of being affected — index impervious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary